ฮันจา (ฮันจา: 漢字, ฮันกึล: 한자) หรือ ฮันมุน บางครั้งเรียกว่า อักษรซีโน-โคเรียน หมายถึงตัวอักษรภาษาจีนและยืมมาใช้ในภาษาเกาหลี และออกเสียงเป็นภาษาจีนแต่ในสำเนียงของภาษาเกาหลี ตัวอักษรฮันจาไม่เหมือนตัวอักษรคันจิ ในภาษาญี่ปุ่นที่ถูกปรับปรุงและย่อแบบญี่ปุ่นไปหลายตัว ในขณะที่อักษรฮันจาใช้ตัวอักษรจีนตัวเต็ม มีเพียงส่วนน้อยที่ย่อและใช้เหมือนตัวอักษรคันจิ
ประวัติ
ตัวอักษรจีนได้แพร่เข้าสู่อาณาจักรเกาหลีผ่านพระพุทธศาสนา และชาวเกาหลีได้ปรับใช้ให้เข้ากับไวยากรณ์ภาษาเกาหลี และต่อมาได้แพร่สู่ญี่ปุ่น อย่างไรก็ตาม ตำราที่นำตัวอักษรฮันจาเผยแพร่สู่เกาหลีมิได้เป็นวรรณกรรมทางศาสนา ตำรานั้นมีชื่อว่า "อักษรพันตัว" (จีน: 千字文, ฮันกึล: 천자문 Cheonjamun, อังกฤษ: Thousand Character Classic) อักษรฮันจาได้ใช้ในการเขียนภาษาเกาหลีตลอดมา จนกระทั่งพระเจ้าเซจง ได้ทรงประดิษฐ์ตัวอักษรฮันกึลขึ้นระหวางปี พ.ศ. 1987 - 1989 อย่างไรก็ตาม แม้จะมีการเผยแพร่อักษรฮันกึลแล้ว บัณฑิตเกาหลีจำนวนมากก็ยังคงใช้ตัวอักษรฮันจา จนกระทั่งคริสต์ศตวรรษที่ 20 อักษรฮันกึลได้แทนอักษรฮันจาโดยสมบูรณ์ ในเกาหลีเหนือ ได้ยกเลิกการใช้อักษรฮันจาตั้งแต่มิถุนายน พ.ศ. 2492 (โดยให้เขียนอักษรแนวนอนจากที่แต่เดิมเขียนแนวตั้ง) เนื่องจาก คิมอิลซุง ได้กล่าวว่าตัวอักษรฮันจาเป็นสัญลักษณ์ของวัฒนธรรมญี่ปุ่น นอกจากนี้ หลายคำที่ยืมจากภาษาจีนได้ถูกแทนที่โดยคำเกาหลีดั้งเดิม
คำว่า ฮันจา ในภาษาเกาหลี ตัวสีแดงเขียนด้วยตัวอักษรฮันจา และตัวสีน้ำเงินเขียนด้วยฮันกึล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น